|
گاهی سکوت تسلیم فریاد ، گاهی اشک همصدا با سکوت
گاهی باید فراموش کرد، به یاد آن فراموشی یادها را در دل خاموش کرد و ما رفتیم و از این رفتنها خاطره ای نماند، هر چه بود در لحظه خودش خوش بود و اینجاست که گذشته ها خاک میخورند ، گاهی گذشته ها دل را از هر چه غم است پاک میکنند و من خاک خوردم و بعد از سالها پر از غمم ، با اینکه گذشته ها رفت ، خودم هم در حال رفتنم و من میروم و کسی دیگر می آید که مرا یاد نمیکند ، مثل من خودش را از تاریکی ها رها نمیکند در خاموشیها نشستی و شمع وجودت روشن بود ، حق با تو بود که شمع هم دلیل خاموشی بود و آن شمع سوخت و همه چیز تمام شد ، این گذشته ی خاک خورده ی من بود که تباه شد… بزرگترین افــســوس آدمی آن است که حس میکند میخواهد اما نمیتواند ....... و به یاد می آورد زمانی را که می توانست اما .......... نــخــواســت نظرات شما عزیزان: [ جمعه 13 ارديبهشت 1392
] [ 12:22 ] [ Mostafa Dl Ara ] |
|
[ طراحي : قالب سبز ] [ Weblog Themes By : GreenSkin.ir ] |